Godziny otwarcia: wt-czw - od 15:00 do 17:00 | Po uprzednim ustaleniu telefonicznym możliwe ustalenie spotkania w innym terminie.
Co do zasady dziecko urodzone w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia uznaje się za potomka męża matki. Siłą rzeczy nie zawsze jest to prawda – to tylko domniemanie ojcostwa, które może być obalone. Jedynym sposobem na obalenie takiego domniemania jest, zgodnie z artykułem 63 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wniesienie powództwa o zaprzeczenie ojcostwa. Z tego artykułu dowiesz się, jak przygotować taki pozew.
Pozew, jak każde inne pismo procesowe, musi spełniać określone wymogi formalne. W pozwie o zaprzeczenie ojcostwa musi znaleźć się:
Należy także dołączyć do niego wszystkie niezbędne załączniki. Pozew nie jest łatwy do napisania. Ze względu na to, że musi spełnić wszystkie formalne wymogi (inaczej może zostać odrzucony), a przy tym jeszcze wystarczająco przekonująco i spójnie przedstawiać stan faktyczny i wskazywać dowody, warto polecić napisanie pozwu o zaprzeczenie ojcostwa prawnikowi, którego specjalizacją jest prawo rodzinne.
Jeżeli mąż zorientuje się, że dziecko nie pochodzi od niego, może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa – ma na to rok. Na takich samych zasadach matka może wnieść pozew o zaprzeczenie ojcostwa swojego męża. Nie mogą jednak wnieść takiego pozwu po osiągnięciu przez to dziecko pełnoletności. Takie powództwo wytacza się przeciwko matce lub ojcu i dziecku, a jeżeli matka lub ojciec nie żyje – tylko przeciwko dziecku. Ponieważ zawsze dzieje się to przed osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, w każdym wypadku działać ono będzie przez przedstawiciela ustawowego; skoro jego rodzice – normalnie przedstawiciele ustawowi – też uczestniczą w postępowaniu, to reprezentować je będzie kurator.
Po osiągnięciu pełnoletności dziecko także może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa męża swego matki. Także w tym wypadku ma na to rok od momentu powzięcia informacji o tym, że nie jest jego dzieckiem.